Original
Tarantella, facennoce 'e cunte,
nun vale cchiù a niente
'o ppassato a penzá.
Quanno nun ce stanno 'e tramme,
na carrozza è sempe pronta
n'ata a ll'angolo sta giá.
Caccia oje nénna 'o crespo giallo,
miette 'a vesta cchiù carella,
cu na rosa 'int''e capille,
saje che 'mmidia 'ncuoll' a me.
Tarantella, facènnoce 'e cunte,
nun vale cchiù a niente
'o ppeccomme e 'o ppecché.
Basta ca ce sta 'o sole,
ca c'è rimasto 'o mare,
na nénna a core a core,
na canzone pe' cantá.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
scurdámmoce 'o ppassato,
simmo 'e Napule paisá!.
Tarantella, stu munno è na rota
chi saglie 'a sagliuta,
chi sta pe' cadé!
Dice buono 'o mutto antico
ccá se scontano 'e peccate,
ogge a te...dimane a me!
Io, nu poco fatto a vino,
penzo ô mmale e penzo ô bbene,
ma 'sta vocca curallina
cerca 'a mia pe' s''a vasá!
Tarantella, si 'o munno è na rota,
pigliammo 'o minuto
che sta pe' passá.
Basta ca ce sta 'o sole,
ca c'è rimasto 'o mare,
na nénna a core a core,
na canzone pe' cantá.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
scurdámmoce 'o ppassato,
simmo 'e Napule paisá!.
Tarantella, 'o cucchiere è n'amico,
nun 'ngarra cchiù 'o vico
addó mm'ha da purtá.
Mo redenno e mo cantanno,
s'è scurdato 'o coprifuoco,
vò' surtanto cammená.
Quanno sta a Santa Lucia,
"Signurí', - nce dice a nuje -
ccá nce steva 'a casa mia,
só' rimasto surtant'i'..."
E chiagnenno, chiagnenno, s'avvía...
ma po', 'a nustalgía,
fa priesto a ferní.
Basta ca ce sta 'o sole,
ca c'è rimasto 'o mare,
na nénna a core a core,
na canzone pe' cantá.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
scurdámmoce 'o ppassato,
simmo 'e Napule paisá!.
Basta ca ce sta 'o sole,
ca c'è rimasto 'o mare,
na nénna a core a core,
na canzone pe' cantá.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
scurdámmoce 'o ppassato,
simmo 'e Napule paisá!
|
Italiano
Tarantella, facendoci i conti,
non serve più a niente
pensare al passato.
Quando non ci sono i tram,
una carrozza è sempre pronta
un'altra all'angolo sta giá.
Prepara, o donna, lo scialle giallo,
indossa la veste più bella,
con una rosa tra i capelli,
vedrai che invidia per me.
Tarantella, facendoci i conti,
non serve più a niente
il come e il perché.
Basta che c'è il sole,
che c'è rimasto il mare,
una ragazza cuore a cuore,
una canzone da cantare.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
dimentichiamoci il passato,
siamo di Napoli paesano!
Tarantella, questo mondo è una ruota,
chi va in salita,
chi sta per cadere!
Dice bene il detto antico:
qua si scontano i peccati,
oggi a te...domani a me!
Io, un po' ubriaco,
penso al male e penso al bene,
ma questa bocca color corallo
cerca la mia per baciarla!
Tarantella, se il mondo è una ruota,
cogliamo il minuto
che sta per passare.
Basta che c'è il sole,
che c'è rimasto il mare,
una ragazza cuore a cuore,
una canzone da cantare.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
dimentichiamoci il passato,
siamo di Napoli paesano!
Tarantella, il cocchiere è un amico,
non trova più il vicolo
dove deve portarmi.
Ora ridendo e ora cantando,
ha dimenticato il coprifuoco,
vuole solo camminare.
Quando arriva a Santa Lucia,
"Signori, - ci dice -
qui c'era la casa mia,
sono rimasto solamente io..."
E piangendo, piangendo, si avvia,
ma poi, la nostalgia,
fa presto a finire.
Basta che c'è il sole,
che c'è rimasto il mare,
una ragazza cuore a cuore,
una canzone da cantare.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
dimentichiamoci il passato,
siamo di Napoli paesano!
Basta che c'è il sole,
che c'è rimasto il mare,
una ragazza cuore a cuore,
una canzone da cantare.
Chi ha avuto, ha avuto, ha avuto,
chi ha dato, ha dato, ha dato,
dimentichiamoci il passato,
siamo di Napoli paesano!
|
Tradução
Enviar

Tarantela, fazendo as contas,
não serve mais nada
pensar no passado.
Quando não há mais bondes,
uma carruagem está sempre pronta,
outra na esquina já está.
Prepare, o mulher, o xale amarelo,
vista o vestido mais belo
com uma rosa entre os cabelos,
verás quanta inveja de mim.
Tarantela, fazendo as contas,
não serve mais nada
o como e o porque.
Basta que tenha o sol,
que o mar tenha permanecido,
uma garota ternamente abraçada,
uma canção para cantar.
Quem teve, teve, teve,
quem deu, deu, deu,
esqueçamos do passado,
somos de Nápoles paisano!
Tarantela, este mundo é uma roda,
quem sobe a ladeira,
quem está para cair!
Diz bem o ditado antigo:
aqui se pagam os pecados,
hoje a você...amanhã a mim!
Eu, um pouco embriagado,
penso no mal e penso no bem,
mas esta boca cor de coral
busca a minha para beijá-la!
Tarantela, se o mundo é uma roda,
colhamos o minuto
que está para passar.
Basta que tenha o sol,
que o mar tenha permanecido,
uma garota ternamente abraçada,
uma canção para cantar.
Quem teve, teve, teve,
quem deu, deu, deu,
esquecemos do passado,
somos de Nápoles paisano!
Tarantela, o cocheiro é um amigo,
não acha mais o beco
onde deve me levar.
Hora rindo e hora cantando,
se esqueceu da hora de recolher,
quer somente andar.
Quando chega em Santa Lucia,
"Senhores, - nos diz -
aqui estava a minha casa,
sobrei somente eu..."
E chorando, chorando, se encaminha,
mas depois, a nostalgia,
logo termina.
Basta que tenha o sol,
que o mar tenha permanecido,
uma garota ternamente abraçada,
uma canção para cantar.
Quem teve, teve, teve,
quem deu, deu, deu,
esqueçamos do passado,
somos de Nápoles paisano!
Basta que tenha o sol,
que o mar tenha permanecido,
uma garota ternamente abraçada,
uma canção para cantar.
Quem teve, teve, teve,
quem deu, deu, deu,
esqueçamos do passado,
somos de Nápoles paisano!
Enviar
 |